پیدایش لوازم آرایشی صورت

لوازم آرایشی صورت

صنعت لوازم آرایشی یک تجارت جهانی پر رونق است. بر اساس گزارش Cosmetics Europe—Person Care Association، 450 میلیون اروپایی روزانه از طیف گسترده ای از محصولات آرایشی مانند صابون، شامپو، نرم کننده مو، خمیر دندان، دئودورانت، کرم موبر، مراقبت از پوست، عطر یا لوازم آرایش (COLIPA) استفاده می کنند. ، 2015). نوآوری یکی از اصول اساسی در این زمینه است. در طول 20 سال گذشته، نوآوری در صنعت آرایشی و بهداشتی بسیار زیاد بوده است و در نتیجه طیف وسیعی از محصولات برای محافظت و مرطوب کردن پوست و همچنین برای مبارزه با التهاب و سیگنال های پیری ایجاد شده است. همچنین مصرف کنندگان بیشتر نگران ظاهر خود هستند و سعی می کنند پارادایم های جدید جامعه را بپذیرند. از سوی دیگر، تقاضا برای لوازم آرایشی طبیعی بیش از هر زمان دیگری افزایش یافته است و اکنون به طور گسترده به عنوان یک تهدید جدی برای اقتصاد و جامعه جهانی در نظر گرفته می شود. این مفاهیم جدید استفاده از عصاره‌های طبیعی را به‌عنوان مواد فعال در لوازم آرایشی بهبود بخشیده بود و منجر به استفاده مجدد از مواد فعال قدیمی به‌دست‌آمده از منابع طبیعی و همچنین ترکیبات سبز جدید با در نظر گرفتن اصول پایدار شد. در داخل این گروه‌های بزرگ از مواد فعال، پلی‌فنل‌ها را می‌توان قدیمی‌ترین آنها در نظر گرفت، که از منابع متنوعی مانند گیاهان یا حتی محصولات جانبی غذایی به دست می‌آیند.

از زمان های قدیم، فیتوکمیکال ها به طور گسترده در آماده سازی های موضعی استفاده می شود. این گروه بزرگ از ترکیبات به عنوان مواد مغذی زیست فعال از گیاهان تعریف می شود، در واقع فیتو از کلمه یونانی فیتو مشتق شده است که به معنای گیاه است (Huang et al., 2010). اکثر فیتوکمیکال ها موادی با وزن مولکولی کم هستند که به عنوان متابولیت های ثانویه گیاه نامیده می شوند، که برای بقای گیاه ضروری نیستند، اما تعداد قابل توجهی از عملکردهای اصلی را انجام می دهند. این نوع ترکیبات در طیف وسیعی از مواد غذایی از جمله میوه، سبزیجات، غلات، آجیل، و کاکائو/شکلات و همچنین در نوشیدنی های مشتق شده از آنها مانند آبمیوه، چای، قهوه و شراب وجود دارد (لیو، 2003). ؛ سی و لیو، 2014). در میان تنوع ساختاری بالای مواد شیمیایی گیاهی، ترکیبات فنلی یا پلی فنل ها توجه قابل توجهی را به خود جلب کرده اند و یکی از گروه های اصلی متابولیت های ثانویه در گیاهان را نشان می دهند (هان و همکاران، 2007؛ تسائو، 2010). امروزه بیشتر توجهی که این ترکیبات را به خود جلب کرده است عمدتاً به دلیل گستره وسیع زیست فعالی آنها توجیه شده است. به ویژه در انسان، آنها تنوع زیادی از اثرات مفید سلامتی، مانند ضد سرطان (Franceschi et al., 1998; Pauwels, 2011)، ضد دیابت (van Dam and Hu, 2005)، آنتی اکسیدان (van Dam and Hu, 2005) را نشان داده اند. ، ضد چاقی (ایوانز و همکاران، 2006)، محافظت کننده از قلب (هرتوگ و همکاران، 1993، 1995؛ Knekt و همکاران، 1996)، یا محافظت کننده عصبی (دای و همکاران، 2006؛ کلسی و همکاران، 2010؛ لتنور). .، 2007؛ سینگ و همکاران، 2008) فعالیت ها، از جمله. در زمینه آرایشی، عصاره های غنی شده با پلی فنل می توانند برای پیشگیری و درمان پیری زودرس پوست ناشی از استرس اکسیداتیو موثر باشند. خواص مفید پلی فنل ها که بیشتر با کاربرد موضعی مرتبط هستند، فعالیت آنتی اکسیدانی، عملکرد محافظتی در برابر آسیب های اشعه ماوراء بنفش (UV)، مهار پروتئینازهای پوستی، فعالیت ضد میکروبی و اثر ضد سرطان زا هستند.

اصطلاح “پلی فنل ها” شامل گروه بزرگی از مواد است که همگی دارای بیش از یک گروه هیدروکسیل فنلی هستند که به یک یا چند سیستم حلقه بنزن محدود شده اند. از جمله بهترین منابع آنتی اکسیدان های فنلی می توان به چای (Camellia sinensis L.)، شراب (Vitis vinifera)، زیتون، کنجد و همچنین سایر دانه های روغنی (مانند آفتابگردان)، بلوط (Quercus robur)، کاج (Pinus maritime) اشاره کرد. دارچین (Cinnamomum zeylanicum)، یا حتی محصولات جانبی غذایی (مانند فرآورده های فرعی انگور یا زیتون و همچنین محصولات فرعی قهوه) (براگا و همکاران، 2014؛ Nunes و همکاران، 2017؛ رودریگز و همکاران، 2015a، 2017).

بنابراین، هدف این فصل توصیف برخی از مهم‌ترین منابع پلی‌فنل‌ها برای صنعت آرایشی و بهداشتی، به‌ویژه تمرکز بر اثرات پوستی آن‌ها، و همچنین تجزیه و تحلیل آخرین پتنت‌ها در صنعت آرایشی و بهداشتی در مورد پلی‌فنول‌ها است.